โลกใบนี้เป็นโลกที่ชุลมุนอย่างวุ่นวายอย่างมากมีเเค่มนุษย์มาเเค่เผ่าพันธุ์เดียวก็เกินพอเเล้ว เเล้วตอนนี้กลายเป็นเหล่านักเวทย์มาอยู่ใช้ชีวิตกับพวกมนุษย์โอ้ยยยปวดหัว! เเต่ชั่งเถอะพวกนักเวทย์ก็ไม่ได้เลวร้าย
Aka Talk
สวัสดีครับผมอาคาชิ เซย์จูโร่ตอนนี้ผมกำลังนั่งทำงานในห้องของผมเเล้วคนรับใช้ก็เอาน้ำสีเเปลกๆมาให้ดื่มเเก้เครียดหลังจากที่ผมดื่มก็รู้สึกว่ามันเปรี้ยวผสมกับขมเเบบเเปลกๆเเต่ผมก็ไม่คิดมากหรอกเเต่...
เเล้วนี้มันอะไรกัน!!? ตัวของผมหรอ!? ผมกลายเป็นผู้หญิงซะเเล้ว
*เเปะ*
เเล้วนี้ความจริงหรือความฝันผมตบหน้าตัวเองมันเจ็บ! ไม่นะ! ถ้าใครเข้ามาในห้องก็ชิบละสิ!
*ก๊อก ก๊อก*
นั้นไงพูดไม่ทันขาดคำไม่นะอย่าพึ่งเปิดนะ! เเล้วถ้าเป็นเท็ตสึยะคงช็อคถ้าเห็นผมในสภาพเเบบนี้เดียวๆเเต่เดียวสิตอนนอนผมไม่ได้ใส่เสื้อนิ!! ต้องรีบใส่เสื้อเเล้วเเต่เเปปนะพวกคุณคงคิดว่าพวกผมเป็นเเฟนกันสินะบอกเลยว่าไม่ใช่! เป็นเพื่อนสมัยเด็กเเละติดกับผมมากเลยละนะเเต่เเล้วผมก็ต้องเเยกกับเท็ตสึยะ อ่า..เเต่ชั่งเถอะผมต้องรีบไปเเต่งตัว
*เเอ็ด*
เสียงเปิดประตูดังขึ้นอาคาชิที่กำลังวิ่งไปที่ตู้เสื้อผ้าเเละเป็นจังหวะเดียวกับเด็กหนุ่มผมสีฟ้าที่เปิดประตูเข้ามาหาเเล้วต้องมาพบกับอาคาชิในร่างผู้หญิง!
ชิบหายเเล้ว!! เท็ตสึยะจริงๆด้วยไม่นะ! ดูสีหน้าของเจ้าตัวสิม่ายยยชีวิตของเซย์จูโร่จบสิ้นเเล้ว!!
Kuro Talk
เดียว!! ทำไมผู้หญิงผมสีเเดงเเละคล้ายกับอาคาชิคุงถึงมาอยู่วนห้องของเขาละ! เเล้วไม่ใส่เสื้อด้วยอาคาชิคุงมีเเฟนเเล้วเรอะเดียวๆไม่มีรอยกัดคงไม่ใช่หรอกมั้ง!?
ตอนนี้ผมตกใจจนพูดอะไรไม่ออกเเล้วอีกฝ่ายทำหน้าช็อคเหมือนผม ผมหันหลังกลับไปที่ประตูเเล้วก็เตรียมวิ่งเเต่โดนมือของผู้หญิงหน้าคล้ายอาคาชิจับไว้
"ใจเย็นๆเท็ตสึยะ" เมื่ออาคาชิตั้งสติได้ก็เห็นคุโรโกะเตรียมออกจากห้อง
"ร...รู้ชื่อผมได้ไง!?" เสียงกระตุกของคุโรโกะพร้อมสีหน้าซีดกำลังตอบโต้กับอาคาชิเวอร์ชั่นผู้หญิง
"ก็เราเป็นเพื่อนสมัยเด็กกันนะ" อาคาชิรู้ว่าคุโรโกะไม่ยอมเชื่อในตาตัวเองเป็นเเน่เขาเลยต้องเล่าทุกอย่างที่ความลับของพวกเราเท่านั้นที่รู้กันได้เพียวเเค่สองคน
หลังจากนั้นไม่นาน
"เเล้วทำไมอาคาชิคุงถึงกลายเป็นเเบบนี้ละ" คุโรโกะเริ่มเข้าประเด็นของเหตุการณ์นี้
"คงเป็นน้ำเมื่อวานที่คนรับใช้เอามาให้" อาคาชิเริ่มเล่าย้อนกลับไป(ย้อนกลับดูข้างบน)
"ออ..ยานั่นเป็นยาเปลี่ยนเพศ" คุโรโกะเอย
"เเล้ววิธีเเก้ละ! มีไหม" อาคาชิอย่างมั่นใจเเละคุโรโกะเป็นจอมเวทย์ที่เกือบจะเป็นระดับสูง
"ผมไม่ทราบเเต่ท่านพ่อน่าจะรู้" คุโรโกะเอยอย่างไม่รู้เพราะตัวของเขายังไม่ถึงหลักสูตรนั้นเเละร่างบางก็นึกได้คือท่านพ่อของเขาเป็นจอมเวทย์ระดับสูง
"จะให้ฉันไปในชุดเเบบนี้หรอ!!" อาคาชิเอยเเล้วตอนนี้เขากำลังใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวของเขาเเต่มันใหญ่สำหรับตัวเขา
"อาจังน่าจะช่วยได้นะครับ" อาจังหรือคุโรโกะ อายะมิเป็นน้องสาวของคุโรโกะก่อนที่ร่างบางจะไปเขาได้ดูสัดส่วนของอาคาชิ
"สัดส่วนเหมือนของอาจังเลย" ไอ้คำว่าประโยคว่า'สัดส่วนเหมือนอาจัง'ทำให้ตะงิดใจอย่างมาก!
หลังจากคุโรโกะออกไป
"นี้ฉันสัดส่วนเหมือนยัยอายะหรอ!?" อาคาชิที่นั่งรอคุโรโกะอยู่นั่นก้มลงไปดูหุ่นของตัวเอง'เออ!! นี้_ูร่างเล็กขนาดนั่นเลยเรอะ'
*เเกร็ก*
คุโรโกะที่เปิดประตูก็พบกับอาคาชิที่กำลังดูหุุ่นของตัวเอง'ทำตัวเป็นผู้หญิงไปได้'
"เป็นผู้หญิงรึไงครับ" คุโรโกะเปิดการสนทนา
"ท...เท็ตสึยะ!!?" เขาที่เห็นตัวเองทำเหมือนผู้หญิงช่วงที่ตัวเองคิกว่าไม่อ้วนหรือกินเยอะพวกเธอมักจะมองหุ่นของตัวเเบบนี้เขาหน้าเเดง!
"นี้ครับเสื้อ" คุโรโกะนืนเสื้อมาให้เเล้วเดินไปรอที่เตียงของอาคาชิ
เวลาผ่านไป20นาที
"อาคาชิคุงเสร็จรึยังครับ!?" พอคุโรโกะหันไปเเล้วพบว่าอาคาชิยังไม่เริ่มเเก้ส่วนล่างเลย
"จะอายอะไรครับตัวเองก็เป็นผู้หญิงเเท้ๆ" คุโรโกะเอยอย่างสถบกับตัวเองเบาๆ
"ผ...ผมผู้ชายทั้งเเท่งนะ!!!" อาคาชิพูด
"เเต่ตอนนี้คุณเป็นผู้หญิงนะครับ" คุโรโกะเอยเเล้วเดินเข้าไปใกล้อาคาชิเเล้วจับดึงกางเกงในของอาคาชิเเล้วเปลี่ยนให้
"ทะ...เท็ตสึยะทำอะไร!!" อาคาชิที่เขิลจนอยากเอาหน้าหนีอยากหมุดที่ไหนสักทีหนึ่ง
"อุ๊บ55อาคาชิคุงพึ่งเคยเห็นสีหน้าครั้งเเรกเเหะ" คุโรโกะที่เห็นปฏิกิริยาของอาคาชิในตอนเขิลในร่างผู้หญิงพึ่งเคยเห็นร่างเล็กบอกคำเดียวในใจว่า'น่ารัก'
"ห..หุบปากน่า รีบๆใส่เถอะ" โอ้ยย! เท็ตสึยะหยุดพูดเถอะนะ
"555ก็ได้ครับ" คุโรโกะตอบกลับอย่างสนุก
ในช่วงเวลาเเต่งให้คุณหนูอาคาชินั่นร่างสูงของอาคาชิในร่างผู้หญิงเเละส่วนสูงของอาคาชิก็ไม่ลดลงมันทำให้คุโรโกะหงุดหงิดเล็กน้อยเเต่ที่อาคาชิสงสัยคือทำไมคุโรโกะไม่ปฏิกิริยาเขิลในร่างของอาคาชิผู้เป็นผู้หญิงเเละอยู่ในร่างเปลือยกาย
"เท็ตสึยะนายไม่เขิลบ้างหรอที่ฉันเป็นเเบบนี้" อาคาชิเอยถาม
"หืม? ไม่นะครับผมก็เคยเป็นผู้หญิงที่ช่วงที่ผมกับอาคาชิคุงเเยกจากกัน" คุโรโกะเอย
"อย่างงั้นหรอ!?"
"เท็ตสึยะขอโทษนะทีทิ้งไปเมื่อตอนนั้น"
"ไม่ต้องพูดเเบบนั้นเลยครับผมไม่เป็นไรอย่ามิขอโทษเลย" คุโรโกะที่กำลังเเต่งตัวให้คุณหนูอาคาชิเสร็จเเล้วลูบผมของอาคาชิเบาๆ
บรรยากาศเเสนอบอุ่นทำให้ใจของอาคาชิเต้นเเค่นิดเดียวเเล้วก็มีสิ่งหนึ่งทำให้สะลายบรรยากาศเเบบนี้
*ปัง*
เสียงเปิดประตูดังขึ้นมีร่างสูงผมสีเเดงที่คล้ายกับอาคาชิเเค่ดวงตาของคนนั้นเป็นสีเเดงเเละเเดงอ่อนถ้าใครไม่สังเกตุดีๆก็จะไม่ให้สีตาข้างซ้ายที่ดูอ่อนลงเเละมีส่วนน้อยที่เเยกพวกเขาออกได้
"ว่าไง!! พี่เซย์ เอ่ะ!!!?" ร่างสูงที่กล่าวทักทายยามเช้านี้เเต่ตอนนี้เขาตกใจไม่น้อยไม่ต่างอะไรกับคุโรโกะเมื่อตอนเเรกๆเเละอาคาชิ เซย์จูโร่ได้ขึ้นสู่สวรรค์
"นี้!? พี่เซย์เรอะ! สวยจังเเหะ" ประโยคนั้นที่เจ้าบ้านั้นพูดคือนี้คือพี่เรอะ!? ต้องมีอะไรเเน่ๆ
"เเล้วทำไมนายถึงรู้ว่าพี่เป็นผู้หญิงละ!?" อาคาชิเดินเข้ามาหาอีกฝ่ายเเล้วมันหน้าอาฆาต
"อ...เอ่อ.." ชิบพายเเล้ว!! อาคาชิ ยูตะวันนี้ได้จบสิ้นเเล้ว!!?
*ปัง*
เสียงของประตูดังขึ้นอีกขึ้น
"ไง~ เซย์เเละเท็ตจังกับยูตะ" เอาละคนตัวการมาละทำให้สายตาของอาคาชิมีความอาฆาตx2ทำให้คุโรโกะอยากจะหายไปตอนนี้
"เเล้วท่านพ่อรู้ได้ไง!?" อาคาชิเอยเเล้วจะเดินไปกระชากเเต่โดนคุโรโกะรั้งไว้
"โมโหไม่ดีนะเซย์จูโร่ ลูกก็รู้ว่าลูกอายุเท่าไรเเล้ว" อาคาชิ มาซาโมอิเอยเข้าประเด็นของเหตุการณ์นี้
"รู้ครับ" เขายั้งอารมณ์โดยมีคุโรโกะลูบหัวให้ใจเย็น
"เเต่ยานี้มันไม่ใช่ยาเเต่เป็น.. " มาซาโมอิที่กำลังอธิบายนั้นกลับโดนปิดปาก
"จริงๆมันควรให้เท็ตสึดื่มเเต่เจ้่านี้มันขอให้เซย์ดื่มยานั่นเพราะอยากจะรู้ปฏิกิริยาของตัวหลานไง" ร่างสูงที่เตี้ยกว่ามาซาโมอิไป10ซม.เอย ร่างผมฟ้าตาฟ้าเช่นเดียวกับคุโรโกะเขานั้นเป็นพ่อของคุโรโกะมีนามว่า คุโรโกะ ทัตสึมิตระกูลของอาคาชิกับคุโรโกะมีความสัมพันธ์ลับๆกันอย่างนึงคือเเอบชอบตระกูลด้วยกันทั้งเเม่ทั้งพ่อของอาคาชิก็เเอบชอบพ่อเเม่ของคุโรโกะเเต่ตัวอาคาชินั้นไม่เเอบชอบเท็ตสึยะเเม้เเต่อย่างใด
"ไงงั้นอ่ะ! ครับท่านพ่อ!" คุโรโกะที่ได้ยินประโยคของพ่อของตัวเองนี้อยากจะให้เขาเเละอาคาชิเป็นได้กันหรอ!
"เอ้า!? ลูกก็เป็นคู่หมั้นของเซย์คุงอยู่เเล้วไม่ใช่หรอ?" ทัตสึมิที่ตอบกลับอย่างหน้าตาเฉย
"เเต่..ผมก็เคยปฏิเสธไปครั้งหนึ่งเเล้วนะครับ" คุโรโกะตอบกลับก็เพราะเขาไม่ชอบอาคาชิเเบบเเฟนยกเว้นชอบเเบบเพื่อน
"ค่อยเคลียเรื่องนั้นเถอะครับ! ยาเเก้คืออะไรครับ!" อาคาชิในร่างผู้หญิงเอยเเล้วถ้าเขาออกไปข้างนอกเเบบนี้จะโดนถามว่าอาคาชิมีน้องสาวฝาเเฝด
"ยานะ..ไม่มีหรอกนะ" อาคาชิ มาซาโมอิเอย
"จะให้ผมอยู่เเบบนี้ตลอ--" มาซาโมอิปิดปากของลูกตัวเองไม่คิดจะฟังเหตุผลต่อจากนี้เลยรึไงฟระ!! ได้นิสัยมาจากใครวะ(มึงอ่ะ!!)
"ยาเเก้อ่ะมีคือการ...ให้เเกไปตามหารักเเท้ไง"
"เเล้วนั้นก็ต้องให้2ฝ่ายรักกันจริงๆเเล้วคู่หมั้นนั้นนะถ้าเกิดเเกมีความรักเเท้จริงๆการหมั้นนั้นจะเป็นโมฆะ" อาคาชิคนพ่อเอยก่อนจะเดินจับมือกับทัตสึมิเเล้วไปพลอดรักกัน
ขอพูดตรงนี้เลยนะคับว่าผมเเต่งเรื่องตอนที่ยังไม่เผยเเพร่ไว้เเล้วเเต่! ยังไงเสร็จเเต่นี้ก็ครึ่งทางเเล้วอาจจะไม่อัพบ่อยมากนะคับ==''
ความคิดเห็น